Kim bilir kimler gelip, soluklandı orada.
Belki biraz üzgündü, belki kaldı arada.
Beklerken acı ile, mutlu oldu sonra da.
Boş bir sandalye deyip, hakir görme o yeri
Sıra gelir oturur, sonra biter seferi.
Kimi gelir vakitli, saatler duruverir.
Kimi gider vakitsiz, vadesi doluverir.
Her oturan fanidir, mutlak ki ölüverir.
Boş bir sandalye deyip, hakir görme o yeri
Sıra gelir oturur, sonra biter seferi.
Oturmak bedelsizdir, her nefes de bedelli.
Kalkıp giden için de, kalanlar hep kederli.
Her yolcunun yolu da, yoldaşı da hep belli
Boş bir sandalye deyip, hakir görme o yeri
Sıra gelir oturur, sonra biter seferi.
——-
Serâzât.com’da yayınlanan yazı ve şiirlerin fikrî hakları ilgili yazar ve şairlere aittir. Bütün hakları saklıdır. İzinsiz kopyalanamaz.
