Moskova, komünizmin medar-ı iftiharı olsun istemiş Stalin.
Sosyalist Sovyet Cumhuriyetlerde yaÅŸayan bütün insanların görmek için can atacakları, gönüllerini baÄŸlayarak boyun eÄŸecekleri bir ÅŸehir yapmak istemiÅŸ. SSCB’deki her türlü meyvenin şırası komünist imparatorluÄŸun baÅŸÅŸehrine taşınmış.
Ne kadar rejim muhalifi varsa, metro inşaatında çalıştırmış. Ve öyle bir metro inşa etmiş ki; o zaman (bazı yönleriyle bugün de) dünyada eşi benzeri yok.  örümcek ağı gibi sarıyor şehri. O zaman inşa edilen her istasyon bir sanat eseri.
Sovyetler BirliÄŸinin demir yumruÄŸunu idare eden beyinlere ev sahipliÄŸi yapmış. Halkları ezerek, kuvvet kullanarak, psikolojik olarak çökertmiÅŸler. George Orwell’ın 1984 romanının baÅŸ kahramanı gibi insanları psikolojik olarak parçalayarak Büyük Biraderi sevmeleri temin edilmiÅŸ. Büyük Birader kimi zaman Stalin olmuÅŸ, bazen Kruşçev ve genelde Parti. Bugün dahi, Sovyetler BirliÄŸi coÄŸrafyasının tamamında; Moskova ve Büyük Birader’in tesirleri devam ediyor. Öyleyse, Kremlinin tekrar güçlenmesini yadırgayanlar, yadırganmayı hak ediyorlar.
Moskova çok yakından izlenmesi gereken bir şehir. Çünkü dünyada başka bir şehrin tecrübe etmesi mümkün olmayan bir deneye sahne oldu: En büyük komünist devletin merkezi olan başka bir şehir yok.
Rusya Federasyonu başka, Moskova başka bir dünya.
——-
Serâzât.com’da yayınlanan yazı ve ÅŸiirlerin fikrî hakları ilgili yazar ve ÅŸairlere aittir. Bütün hakları saklıdır. Ä°zinsiz kopyalanamaz.
