O kapıdan girince düştü güneş yerlere
Merhametsiz gece dilimi koparıyordu
En sessiz çığlıklar bile susmuştu köşede
Birer birer sönen mumlar beni arıyordu
Binbir hayat yıldızlar gibi geçti gözümden
Kendim bile bir şey anlamaz oldum sözümden
Kanım dondu, ayrıldı bedenim can özümden
Andeliblerin feryâdı okundu yüzümden
Tabipler dahi bîmâr, beşer elbette şaşar
Yeri gelir dermânların hepsi dertten taşar
Mevzu vuslatsa âşık setleri hızla aşar
Mevlâ dilerse darağacındaki de yaşar
Kavuşma günü uzak, bir o kadar da yakın
Özlediysen sahiden, yâri üzmekten sakın
Döktüğün yaşlar imdâda koşar akın akın
Unutma, unutulma; rahmeti boldur Hakkın
——-
Serâzât.com’da yayınlanan yazı ve şiirlerin fikrî hakları ilgili yazar ve şairlere aittir. Bütün hakları saklıdır. İzinsiz kopyalanamaz.
