İsmi yanıltmasın. Aşk kutsiyetini çoktan kaybetmiş bu şehirde.
Paslanan altyapı, yaldızlı renkler ve parlayan ışıklarla örtülmüş.
Ögürlük için her şeyi göze alan kahraman Basmacıların torunları, kendi kardeşleri tarafından esir alınmış.
“Sovyetlerin gölgesi uzun olur” demiÅŸler. DoÄŸru. SSCB dağılmış ama, ruhu kol geziyor KGB’nin.
Ayna gibi parlayan tandır ekmeÄŸi, gülümsedikçe altın diÅŸleri görünün insanları, havası, suyu, çölü ve kavunları…
Milli marşı mırıldanalım mı?: “Türkmenistan, ata vatanım. Kurban olsun sana bu canım tenim…”
Ey Mahdum Kulu’nun vatanı!
Kahroluyorum sen aklıma geldikçe.
Nerede o Hanların, erenlerin mescit ve minarelerin?!
——-
Serâzât.com’da yayınlanan yazı ve ÅŸiirlerin fikrî hakları ilgili yazar ve ÅŸairlere aittir. Bütün hakları saklıdır. Ä°zinsiz kopyalanamaz.
